Pielgrzymka
Pielgrzymki można zaliczyć do bardzo trwałych praktyk religijnych. Należą do zjawisk o charakterze ponad konfesyjnym i ponadczasowym. Wędrówki do uświęconych miejsc odbywały się od początków dziejów człowieka. Możemy je zatem uznać za jedną z najstarszych form migracji wynikających z motywów pozaekonomicznych. 15 maja 2010 roku o godz. 21.00 z parafii pw. Macierzyństwa NMP w Garbowie – Cukrowni wyruszyła autokarowa pielgrzymka do Włoch, w której uczestniczyło 40 osób. Przed wyjazdem wszyscy uczestniczyli we wspólnej Eucharystii pod przewodnictwem ks. kan. Mariana Szuby – organizatora pielgrzymki. Podczas podróży modliliśmy się i zwiedzaliśmy wiele innych, cudownych miejsc, związanych z życiem świętych Kościoła. Już następnego dnia, rankiem, nasi przewodnicy – Pani Monika i Pan Ireneusz zabrali nas na wyjazd do pierwszych ważnych miejsc włoskiej ziemi. Pierwszym z nich był Turyn – niezwykłe, ogromne miasto z unikatowym i wyjątkowym klimatem. Stare, typowo włoskie budynki i zabytki zlewają się tam z najnowocześniejszą techniką. A wszytko niemalże dookoła otoczone pięknymi alpejskimi widokami. W Turynie zwiedziliśmy XV wieczną Katedrę Św. Jana Chrzciciela, gdzie przechowywany jest Całun Turyński – najcenniejsza relikwia Męki Pańskiej. Gdzie można było w cichości przeżyć coś namacalnego, coś, co nazywa się naszą wiarą w Boga. Drugi dzień rozpoczęliśmy od zwiedzania Pizy z przepięknym kompleksem zabytkowym. Zobaczyliśmy przepiękną Katedrę Santa Maria Assunta, baptysterium i cmentarz Camposanto a także krzywą wieżę, która jest symbolem tego miasta. Kolejnym miastem, do którego przybyliśmy była Siena. Miasto wspaniałej architektury, malowniczych i krętych uliczek. Duże wrażenie wywarła na nas Katedra Duomo z XII wieku i kampanila (dzwonnica). Przeszliśmy przez serce miasta – rynek główny Piazza del Campo w kształcie muszli, do pałacu Palazzo Publico, w którym urzędują władze miasta. Naszą uwagę zwróciła ogromna „torre” – wieża o ciekawej nazwie – „Del Mangia”, z której roztacza się fantastyczny widok. Kolejnego dnia czekało nas pasjonujące zwiedzanie Rzymu i Wiecznego Miasta, czyli Bazyliki Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) i Św. Jana na Lateranie, gdzie uczestniczyliśmy we Mszy św. Później udaliśmy się do zabytkowego centrum Rzymu z Coloseum, Schodami Hiszpańskimi, Fontanną Di Trevi, Forum Romanum, Kapitolem, Placem Weneckim i Panteonem. Na kolanach pokonywaliśmy Święte Schody, po których kroczył Jezus w drodze do Piłata. Drugiego dnia pobytu w Rzymie uczestniczyliśmy w Eucharystii sprawowanej przez ks. Mariana Szubę i ks. Waldemara Głuśca studiującego w Rzymie, w kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej w grotach Watykańskich, nieopodal grobu Ojca Świętego. Potem udaliśmy się do groty, w której znajduje się grób naszego rodaka Jana Pawła II, gdzie w ciszy i głębokiej zadumie, wzruszeni klęczeliśmy u Jego grobu prosząc o wiele…, ale też dziękując za wiele…. W dalszej części zwiedziliśmy Plac i Bazylikę Św. Piotra, Zamek Św. Anioła, Plac Navarona z fontanną Czterech Rzek, Plac Popolo, Katakumby Św. Kaliksta i Bazylikę Św. Pawła za Murami, przykład architektury chrześcijańskiej. Tu był czas na spotkanie z Jezusem Chrystusem na Eucharystii. Kolejnym z odwiedzonych miejsc przez naszą pielgrzymkę był przepiękny, średniowieczny Asyż. Miasto narodzin Św. Franciszka i Św. Klary. Tu zatrzymaliśmy się w Poncjunkuli w cudownym kościółku Matki Bożej Anielskiej, gdzie pobożnie odmówiliśmy przypisane modlitwy i zyskaliśmy odpust zupełny, oraz uczestniczyliśmy we Mszy świętej sprawowanej przez Ks. Proboszcza Mariana Szubę. Aby dotrzeć do Bazyliki Św. Klary szliśmy spacerkiem średniowiecznymi, pięknymi, kamienistymi uliczkami miasta. Z Asyżu udaliśmy się do Loreto z Bazyliką Domu Matki Bożej i na cmentarz żołnierzy polskich, gdzie w 1080 grobach spoczywają polscy żołnierze polegli podczas II wojny światowej. Siódmego dnia naszego pielgrzymowania dotarliśmy do Padwy, miasta z przepiękną Bazyliką, w której znajdują się relikwie św. Antoniego. Tu także w kaplicy O. Maksymiliana Kolbe została odprawiona Msza święta, w której mogliśmy prosić św. Antoniego o wszelką pomoc w odnalezieniu wiary naszym życiu. Tam też podziwialiśmy place stanowiące właściwie centrum miasta czyli Piazza delle Frutta i Piazza delle Erbe z rozdzielającym je niezwykłym Palazzo della Ragione. Następnie udaliśmy się do Wenecji – miasta św. Marka. Niesamowite przeżycie sprawiły: rejs statkiem, zwiedzanie wspaniałej Bazyliki św. Marka i placu jego imienia, Pałac Dzwonnicę i Wieżę Zegarową. Przechadzając się niepowtarzalnymi weneckimi uliczkami dotarliśmy do najpiękniejszego i najbardziej znanego Mostu Westchnień. Wenecja była miejscem naszego pożegnania z Włochami. Kolejnego dnia udaliśmy się w drogę powrotną do Polski. Wróciliśmy do swoich domów z bagażem pięknych doświadczeń, ze szczerą radością i ogromną wdzięcznością za ten cenny czas.
