Świętując przed rokiem jubileusz 20-lecia parafii przeżywaliśmy Misje święte. Był to niezwykły czas łaski Bożej, przemiany serc i pogłębienia życia duchowego. W wielowiekowym doświadczeniu Kościoła istnieje mądra praktyka Renowacji Misji świętych, które odbywają się po upływie jednego roku. Renowacja – to odnowienie. Jak wszystko, co nas otacza wymaga nieustannej troski i odnawiania, tak też jest i z życiem duchowym człowieka. Ono również domaga się troski i pielęgnacji. W życiu duchowym człowieka funkcjonuje bowiem podstawowa zasada: jeśli człowiek go nie rozwija to doświadcza regresu – zaniku duchowej wrażliwości. 
Rok temu rodziny naszej parafii oddały się pod opiekę Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, ustanawiając Go tym samym głową rodziny na wieki. W tym roku w dniach 22.03.2014 – 26.03.2014 obchodziliśmy odnowienie Misji Intronizacyjnych Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Przewodniczką tych renowacji była święta Małgorzata Maria Alacoque – umiłowana uczennica Najświętszego Serca Pana Jezusowego, która towarzyszyła nam w znaku swojej ikony i świętych relikwii.
Wprowadziliśmy je uroczyście do Świątyni w sobotę 23 marca przed Mszą św. o godz. 18.00. Uroczyste wniesienie relikwii poprzedziło nabożeństwo czuwania.
Bogaty program Misji sprawił, że każdy parafianin niezależnie od wieku mógł wziąć udział w tym niewątpliwie ważnym wydarzeniu. Podczas Odnowienia Misji przyszedł do nas sam Pan Jezus w nauczaniu ks. Jerzego Wełny – SCJ, odpowiedzialnego za peregrynację relikwii. Kaznodzieja przypomniał jak wielką rolę odegrała ta święta w szerzeniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zachęcał nas abyśmy szli jej śladami i coraz gorliwiej oddawali cześć Sercu Zbawiciela. Od początku historii Kościoła istniał kult świętych i otaczano szacunkiem ich relikwie – mówił ks. Jerzy Wełna – obecnie kult relikwii przeżywa swój renesans a wierni dobrze rozumieją ich wartość i znaczenie. Człowiekowi wierzącemu pozwalają przekroczyć próg świata niewidzialnego. Obecność świętego we wspólnocie wierzących, szczególnie przez znak relikwii, to również umocnienie, by pokonywać trudności, które napotykają w codziennym życiu.
Dla parafii był to czas refleksji nad własnym życiem, często grzesznym, niezgodnym z przesłaniem ewangelii.
W poniedziałek wkraczając na drogę pokuty, przepraszaliśmy Boga za zło popełnione w życiu osobistym i społecznym, równocześnie prosząc Go o odpuszczenie popełnionych grzechów w tajemnicy spowiedzi świętej, zaś w środę – poprzez ponowne wyrażenie naszej miłości wobec Jego Najświętszego Serca.
Środa była dniem błogosławienia rodzin. Podczas Mszy św. rodziny naszej parafii otrzymywały indywidualne błogosławieństwo. Wszyscy obecni w kościele otrzymali również błogosławieństwo Apostolskie, którego przyjęcie pozwalało na uzyskanie odpustu zupełnego.
Wielu parafian znalazło modlitewne wyciszenie i skupienie u stóp obrazu „Jezu ufam Tobie”.
Do Księgi Pamiątkowej wędrującej wraz z relikwiami wpisywano liczne podziękowania i prośby do św. Małgorzaty Marii, jako dowód umiłowania tej formy pobożności.
Przed Mszą św. miały miejsce nabożeństwa wstawiennicze podczas których powierzano św. Małgorzacie liczne intencje wyrażane przez uczestników nabożeństw w formie pisemnej. Wierni mieli także sposobność uczczenia relikwii poprzez ich ucałowanie.
Czas odnowienia Misji Intronizacyjnych Najświętszego Serca Pana Jezusa był tak obfity, iż trudno jest opisać wszystko co się wydarzyło, choć tak naprawdę to co materialne i widoczne dla nas nie jest ważne. Najważniejsze jest to, co wydarzyło się w naszych sercach za sprawą Serca Jezusowego. Miejmy nadzieję, ze ten czas, który już za nami przyniesie jak najwięcej owoców w życiu parafian, szczególnie tych, którzy stali dotąd daleko od Chrystusa.
