Słuchanie Jezusa w Słowie Bożym i przez słuchanie braci i sióstr w Kościele w duchu synodalnym, jak również stawianie czoła rzeczywistości z jej trudnościami – to dwie wskazówki, które daje Papież Franciszek w opublikowanym Orędziu na Wielki Post 2023 roku. Nosi ono tytuł: „Asceza wielkopostna, itinerarium synodalne”. Tegoroczne orędzie wielkopostne jest oparte na opisie Przemienienia Jezusa na Górze Tabor. Asceza wielkopostna to usiłowanie, zawsze ożywiane łaską, do przezwyciężania naszego braku wiary i oporów, żeby pójść za Jezusem drogą krzyżową.
Kościół na różne sposoby pragnie nam pomóc, abyśmy ten święty czas przeżyli z największym pożytkiem. W naszym Kościele, w każdy piątek razem z Chrystusem i jego Bolejącą Matką przemierzamy Drogę Krzyżową, a w niedziele Wielkiego Postu rozpatrujemy Mękę Pana Jezusa podczas Gorzkich Żali, zaś wszyscy, którzy nie mogą brać udziału w nabożeństwach mają możliwość uczestnictwa za pomocą internetowych transmisji z tutejszego kościoła.
22 lutego, Środą Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. Ksiądz proboszcz Marian Szuba pospał głowy wiernych popiołem wypowiadając słowa: „ Prochem jesteś i w proch się obrócisz” (Rdz 3,19).
To czas wytężonej pracy nad sobą poprzez różne formy postanowień i wyrzeczeń w celu umacniania wolnej woli. Każdy z nas osobiście, ale jednocześnie z całą naszą wspólnotą bierze swój krzyż na ramiona, aby być świadkiem najważniejszego wydarzenia ZMARTWYCHWSTANIA…
Piękny czas, który stał się Miłością, której nie znaleźlibyśmy w naszym życiu bez KRZYŻA, który został nam dany to Ekstremalna Droga Krzyżowa. To kolejny krzyż od Boga, który postanowiliśmy wziąć na swoje ramiona.
Już po raz trzeci 198 pątników z naszej parafii dnia 17 marca 2023 roku wyruszyło o godz.18.00 na 10 km szlak.
Na trasie EDK można zobaczyć cały przekrój społeczeństwa. Idą wszyscy; młodzi i starzy, ateiści, lekarze, prawnicy, survivalowcy, dzieci. Jedni idą, by spotkać się z Bogiem, inni, by zmierzyć się z samym sobą. Motywacji jest tyle, ilu jest uczestników. Częstą motywacją jest poszukiwanie w życiu wartości, swojego miejsca, chęć przeżycia czegoś głębokiego. Są tacy, co szukają wyzwań, próbują swoich granic, wychodzą ze strefy komfortu mierząc się ze swoimi słabościami. Idą nie tylko wysportowani, silni mężczyźni ale całe rodziny, kobiety, narzeczeństwa czy małżeństwa.
Jest obecnie trend, żeby żyć wartościami – i EDK właśnie na ten trend odpowiada.
Czasem ból, zmęczenie, samotność. I tak być powinno, bo EDK to z definicji wyzwanie ekstremalne. To wyjątkowy czas składający się z czterech kroków: wyzwania, drogi, zmagania oraz spotkania. Ekstremalny dystans i niekiedy trudne warunki sprzyjają modlitwie, ułatwiają spotkanie z Jezusem. Cisza i ciemność pomagają w refleksji i medytacji. To dobra okazja, by lepiej poznać samego siebie.
Wielu uczestników twierdzi, że w czasie tej wędrówki podjęło ważne życiowe decyzje, zmieniło sposób myślenia a także zmierzyło się z samym sobą.
Kolejne podjęcie wyzwania i okazja do modlitwy podczas ekstremalnej wędrówki już za rok.
Nie można przeżyć dobrze świąt wielkanocnych bez uczestniczenia w rekolekcjach wielkopostnych. Życie codzienne to zwykle pęd za sprawami doczesnymi; codzienność, praca, obowiązki. Wydaje się, że mamy coraz mniej miejsca dla Boga, ale i dla drugiego człowieka. Dlatego kiedy wkraczamy w okres Wielkiego Postu, tak jakby zatrzymujemy się, zwalniamy i uświadamiamy sobie, że nie tak powinno wyglądać nasze życie. Udział w rekolekcjach wielkopostnych jest dla mnie przede wszystkim czasem zadumy i refleksji nad własnym życiem. Zastanowienia się, w którym miejscu jestem i na jakim poziomie mojego życia jest moja wiara i drugi człowiek.
Często właśnie podczas rekolekcji dostajemy odpowiedź, jaką rolę powinniśmy w tym odegrać, co zrobić, by nie zatracić wrażliwości na innych, na krzywdę ludzką, ale jeszcze bardziej ją dostrzegać.
Rekolekcje są jak ćwiczenia ducha – mają pokazać jacy jesteśmy i co możemy, a jednocześnie przygotować na coś więcej.
Tegoroczne parafialne ćwiczenia wielkopostne, przygotowujące nas do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego poprowadził w dniach 23-25 marca 2023 roku poprowadził ks. Łukasz Dziedzic – doktorant Wydziału Katechetycznego KUL pochodzący z diecezji przemyskiej.
Triduum Paschalne rozpoczęliśmy w naszej świątyni wieczorną Mszą św. w Wielki Czwartek. Wszyscy wierni zgromadzili się na pamiątkę ustanowienia sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa jak apostołowie wokół Chrystusa z wieczernika. Mszę św. sprawował ks. Marian Szuba i ks. Piotr Galek, który pracuje w USA. Podczas Mszy św. obecne były dzieci przygotowujące się do przyjęcia sakramentu I Komunii świętej, aby odnowić przyrzeczenia chrzcielne.
Nie zabrakło także życzeń dla kapłanów, by mogli na wzór Kapłana – Chrystusa pełnić posługę wobec członków wspólnoty parafialnej oraz wszystkich ludzi spotkanych na swej drodze życia kapłańskiego. Po liturgii Eucharystycznej i rozdaniu Komunii Św. nastąpiło procesyjne przeniesienie Najświętszego Sakramentu z tabernakulum do Ciemnicy – ołtarza wystawienia; symbolizującego miejsce uwięzienia Chrystusa po Wieczerzy, gdzie trwała do późnych godzin wieczornych adoracja Chrystusa uwięzionego i cierpiącego.
Liturgię Męki Pańskiej sprawowanej przez ks. kan. Mariana Szubę poprzedziła droga krzyżowa o godz. 16.00.
W liturgii słowa poprzedzonej prostracją wierni słyszeli Pasję odśpiewaną przez Zbigniewa Kolibskiego, Leszka Łuczywka oraz Bolesława Żuchowskiego. Po wysłuchaniu Męki Pańskiej, kapłan wznosił do Boga uroczystą śpiewaną modlitwę powszechną w różnych intencjach kościoła.
Po modlitwie powszechnej nastąpiła adoracja Krzyża. Wszyscy zgromadzeni adorowali odsłonięty Krzyż – znak Męki Pańskiej – podchodząc do Niego i całując z czcią. Zgodnie z wielowiekową tradycją na koniec liturgii, w procesji, przeniesiony został Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego, gdzie trwała całonocna adoracja.
Podczas adoracji został przygotowany montaż słowno – muzyczny „Bóg nie umarł” przygotowany przez młodzież, radę duszpasterską, katechetkę, ceremoniarza diecezjalnego, szafarzy oraz parafian z Garbowa – Cukrowni.
W Wielką Sobotę wierni przynieśli w koszach potrawy wielkanocne, aby je poświęcić. W godzinach wieczornych zebrali się na uroczystość Wigilii Paschalnej. Na zewnątrz kościoła kapłan poświęcił ogień, od którego został zapalony Paschał – symbol Zmartwychwstałego Pana. Po Liturgii Światła nastąpiła Liturgia Słowa. Czytania biblijne, śpiewane psalmy i modlitwy, przypomniały wiernym historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa. Po zakończonej Liturgii Słowa została poświęcona woda.
Niedziela Wielkanocna, rozpoczęła się wczesnym rankiem Mszą Św. rezurekcyjną dla uczczenia Zmartwychwstania Chrystusa, od uroczystej procesji z Najświętszym Sakramentem – Chrystusem Zmartwychwstałym wśród radosnych śpiewów i bicia dzwonów. Po koniec uroczystej Mszy Św. Ksiądz Proboszcz złożył wszystkim parafianom i gościom serdeczne życzenia świąteczne i podziękował za liczne uczestnictwo w nabożeństwach Triduum Paschalnego.
