Czwarty tydzień Wielkiego Postu za nami. To kolejny, dla kogoś 15-ty, dla innego 32-gi Wielki Post w życiu. Zawsze zastanawiamy się jak ten, który właśnie doświadczamy przeżyć bardziej owocnie, żebym był lepszym, bardziej kochał Jezusa i ludzi. I znowu jawią się trzy jakże ważne wielkopostne wezwania: modlitwa, post i jałmużna. Jak mamy je rozumieć, aby w tym szczególnym czasie bardziej w nas zapracowały?
Dla przeważającej większości z nas Wielki Post nie jest pierwszym i życzmy sobie, aby nie był ostatnim. Po raz kolejny otrzymujemy 40 dni do zagospodarowania. I w każdym z nas powinno pojawić się pytanie: jak ten czas zagospodarować, aby w poranek wielkanocny spotkać Zmartwychwstałego Jezusa w swoim własnym sercu?
W Środę Popielcową 14.02.2024 r. rozpoczęliśmy w Kościele kolejny Wielki Post; czas szczególnego przygotowania się do świąt Zmartwychwstania Chrystusa przez przemianę naszych serc, pracę nad własnymi grzechami i wadami; powrotu do Boga poprzez jałmużnę, modlitwę i post. Przez Obrzęd Posypania głów popiołem uznaliśmy siebie za słabych i grzesznych ludzi, którzy chcą wejść na drogę nawrócenia
Okres Wielkiego Postu koncentruje nas na rozważaniu męki Pana Jezusa w sposób szczególny na nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali.
Podczas tego Wielkiego Postu chcemy przypomnieć sobie, że modlitwa to coś niesamowicie ważnego. Sam papież Franciszek nazwał rok 2024 Rokiem Modlitwy.
W duchowym przygotowaniu do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego pomocą były rekolekcje, które w dniach 15-17 marca poprowadził ks. Paweł Bartoszewski proboszcz z Jastkowa.
Kaznodzieja, mówił m.in. o wolnej woli, o wolności. Wolności, z której czasami nie potrafimy korzystać, albo korzystamy źle. Wolności, która związana jest z jedną z cnót chrześcijańskiego życia, czyli o chrześcijańskiej nadziei.
Możemy mieć złudne nadzieje. Lecz jeśli dajemy komuś nadzieję musimy brać za to odpowiedzialność. Pan Bóg dając nam chrześcijańską nadzieję, nie zostawia nas samych, ale daje nam Jezusa Chrystusa jako odpowiedź.
Nadzieja dotyka ludzkiego serca. Życie bez nadziei staje się beznadziejne.
Nadzieja jest matką każdego z nas. Człowiek, który nie ma nadziei nie ma po co żyć. Jezus Chrystus przychodzi na ziemię po to, by odzyskiwać nadzieję w człowieku.
Tradycyjnie już podczas rekolekcji parafianie organizują akcję charytatywną „Twój dar dla Hospicjum”. Jest to kiermasz ciast i stoików wielkanocnych, mający na celu zbiórkę środków finansowych na pomoc nieuleczalnie chorym pacjentom Lubelskiego Hospicjum dla dzieci im. Małego Księcia.
W dniu 24 marca 2024 roku, przeżywaliśmy w Kościele Niedzielę Palmową, która wprowadza nas w Misterium Wielkiego Tygodnia. Wspominaliśmy uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, kiedy tłumy ludzi witały Go z gałązkami drzew w rękach. Tego dnia podczas Mszy Świętej o godz. 11.30, po poświęceniu palm ks. kan. Marian Szuba odczytał fragment ewangelii o wjeździe Jezusa do Jerozolimy, po czym na pamiątkę uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy, wokół kościoła przeszła procesja z palmami naśladując tych, którzy dwa tysiące lat temu witali Pana Jezusa w Jerozolimie.
Procesja z palmami wyraża głębokie treści religijne. W tradycji Kościoła palma symbolizuje bowiem zarówno męczeństwo jak i triumf, a zarazem Mękę i chwalebne Zmartwychwstanie Jezusa oraz nieśmiertelność duszy ludzkiej.
Piękne, bogato zdobione palmy wykonały Koła Gospodyń Wiejskich z Zagród i Przybysławic oraz dzieci z Oratorium.
W świątyni wierni przeżywali Misterium Męki Pańskiej, odśpiewanej na role przez Zbigniewa Kolibskiego, Leszka Łuczywka, Bolesława Żuchowskiego i Mariusza Filipiaka. Tradycja podziału na role jest bardzo dawna. Została wprowadzona najpierw w Kościołach Europy pn.-zach. ok. 1000 r., później zwyczaj ten przyjął się na całym Zachodzie.
Tego dnia obchodziliśmy 80. rocznicę męczeńskiej śmierci Błogosławionej Rodziny Józefa i Wiktorii Ulmów wraz z 7 dzieci, która została zamordowana w Markowej, za to, że udzieliła schronienia w swoim domu rodzinom żydowskim.
